Św. Kinga - Patronka Naszej Szkoły
Święta
Kinga (Kunegunda) (ur. 5 marca 1234, zm. 24 lipca 1292) - córka króla
Węgier Beli IV. Poślubiona księciu sandomierskiemu Bolesławowi
Wstydliwemu według kanonicznej formy sponsalia de futuro. Podobno
przyniosła mu w posagu 4 tysiące grzywien, a według podania również sól
węgierską, którą zaczęto wówczas w Bochni i Wieliczce wydobywać na
większą skalę.
Chociaż sól bocheńską i wielicką
znano w Polsce już wcześniej, to jednak pewne jest, że właśnie za czasów
Kingi rozwinęło się jej wydobywanie, prawdopodobnie za sprawą
sprowadzonych przez nią górników węgierskich.
Była siostrą św. Małgorzaty
Węgierskiej oraz bł. Jolanty. W 1257 roku otrzymała od męża ziemię
sądecką i Pieniny. W 1287 roku ucieczką na Zamek Pieniński broniła się
przed Tatarami.
Po śmierci męża (1279) założyła w Starym Sączu
klasztor klarysek i uposażywszy go przywilejem w roku 1280, mieszkała w
nim aż do śmierci, 24 lipca 1292 roku. Beatyfikowana przez Aleksandra
VIII w 1690 r., została kanonizowana 16 czerwca 1999 r. przez Jana Pawła
II w Starym Sączu.
W 1715 papież Benedykt XIII ogłosił bł. Kingę patronką Polski i Litwy. W 1901 biskup Leon Wałęga obrał bł. Kingę patronką diecezji tarnowskiej. Jest także opiekunką ubogich i górników solnych. Kościół rzymskokatolicki obchodzi pamiątkę świętej Kunegundy (Kingi) 24 lipca.